Witajcie, świeżo po zaprezentowaniu projektu o Azji, Australii i Oceanii ;) Wyszło moim zdaniem bardzo ładnie i przede wszystkim z humorem ;) Mam nadzieję, że słuchającym również przypadła do gustu prezentacja ;> Stylizacja oczywiście musiała być - domowym sposobem stworzony strój Japońskiej Gejszy ;) Oceńcie sami czy wygląda wiarygodnie ;p Degustacja również była - prawdziwa, parzona zielona herbata oraz sushi ;) czyli to co Japończycy i ja ;p lubimy najbardziej!
Gejsze to w dosłownym tłumaczeniu "Gei" - sztuka, "Sha" - człowiek. Same Gejsze nazywają siebie Gaiko - czyli "kobieta sztuki", a to dlatego, że Gejsze są wszechstronnie wykształcone - uczą się sztuki konwersacji, sztuki parzenia herbaty, tańca z wachlarzem i gry na instrumentach. Poza tym życie Gejsz już od najmłodszych lat nie jest usłane różami - ich misterne fryzury czesane są raz na tydzień i każdej nocy muszą one spać na specjalnych podpórkach pod szyją, żeby tej fryzury nie zniszczyć. Ich kimona ważą kilka dobrych kilogramów, a każde kosztuje tyle co utrzymanie 4- osobowej rodziny przez miesiąc! Samo malowanie twarzy mokrym talkiem i dbałość o urodę zajmuje im większość czasu w ciągu dnia. A na dodatek muszą chodzić w "japonkach" na co najmniej 15 centymetrowych koturnach! Młode adeptki tej wiekowej tradycji to Maiko, a kobiety, które przeszły już całą ścieżkę edukacji i gotowe są towarzyszyć mężczyznom to Gejko.
Polecam przeczytać książkę lub obejrzeć jej ekranizację pt. "Wyznania Gejszy" - odsłaniają one prawdę o ciężkim i bolesnym życiu kobiet, które od wieków kultywują tradycję bycia Gejszą.
Fragment filmu ukazujący umiejętności Gejszy oraz jej ciężkie codzienne obowiązki
Bardzo ciekawy artykuł zamieścił też "The Independent" - Ostatnie Gejsze?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz